Frozen shoulder, ook wel adhesieve capsulitis genoemd, is een veelvoorkomende schouderklacht, vooral bij vrouwen tussen de 40 en 64 jaar, vaak in de niet-dominante arm. De exacte oorzaak is vaak onbekend, maar het komt veel voor bij mensen met diabetes en schildklierproblemen. Herstel van een frozen shoulder duurt meestal lang, gemiddeld ongeveer 30 maanden, en verloopt in drie fasen.
Fasen van Frozen Shoulder
1. Freezing Fase (0-9 maanden):
-Symptomen: Intense pijn als gevolg van een ontstekingsreactie in het gewrichtskapsel, vooral rond de schouder en uitstralend naar de bovenarm.
-Behandeling: Lichte, voorzichtige bewegingsoefeningen zijn cruciaal. Overmatige inspanning kan de pijn en stijfheid verergeren.
2. Frozen Fase (4-12 maanden):
-Symptomen: Stijfheid staat op de voorgrond. Diverse bewegingsrichtingen van de schouder zijn beperkt, vooral het naar buiten draaien van de arm en het heffen van de arm.
-Behandeling: Oefeningen kunnen langzaam worden uitgebreid, waarbij een na-reactie van maximaal 4 uur acceptabel is.
3. Thawing Fase (ontdooiende fase):
-Symptomen: De schouder ontdooit langzaam, en de beweeglijkheid neemt toe door verdere oefeningen. De na-reactie mag maximaal 24 uur duren.
-Duur: Het kan gemiddeld 30 maanden duren voordat de schouder weer optimaal kan bewegen. Een klein percentage behoudt restverschijnselen zoals een gevoelige en licht stijve schouder.
Factoren die het Herstel Belemmeren
– Beperkingen in de beweeglijkheid van andere gewrichten rondom de schouder.
– Slechte doorbloeding of voeding van het weefsel.
– Te veel of te weinig doen.
– Roken.
– Stress en spanning (cortisol).
Het is belangrijk om tijdens het herstel geduld te hebben en de oefeningen geleidelijk op te bouwen, in overeenstemming met de herstelfasen van de aandoening.
